اساسی ترین نیاز مرد( 2)

مردان سرپرست زناند ، به دلیل آنکه خداوند برخی از ایشان را بر برخی برتری داده و به دلیل آنکه از اموالشان خرج می کنند پس زنان صالح ،متواضع و فرمانبردارند و برای آنچه خدا حفظ کرده اسرار شوهر خود را حفظ می کنند. (نساء،34).

در زبان عرب به شوهر «بعل » می گوید وآن در لغت به «بت » گفته می شود ،در قرآن هم به این معنا استفاده شده است .

«آیا بت «بعل» را می پرستید وبهترین آفریدگان را وا می گذارید »(صافات ،125).

اولین واکنش نسبت به بت ،تواضع واحترام می باشد و این کرنش وتواضع واحترام از عظمتی که بت در پیش بت پرست دارد سرچشمه می گیرد ؛در حدیث شریف نبوی پیامبر اسلام (ص) نیز با تمثیل  سجده زن به همسربه این  حقیقت بزرگ اشاره نموده اند  :

فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص ) لَوْ أَمَرْتُ أَحَداً أَنْ یَسْجُدَ لِأَحَدٍ لَأَمَرْتُ الْمَرْأَةَ أَنْ تَسْجُدَ  لِزُوجِِها «اگر بنا بودامر می کردم کسی برکسی سجده کند ،امر می کردم زن بر شوهرش سجده کند »(حر العاملی ،ج ،14ص،115)

در این حدیث پیامبر (ص) با توجه به روحیه و فطرت مرد ،احترام وتواضع زن را نسبت به مرد را بیان نموده است ؛وهمین پیامبر توجه به عواطف  زن را به مرد سفارش اکید نموده است .

 زن برای تحقق این احترام وتواضع  باید دو کار را نسبت به همسرش رعایت کند :

 بيشتر رفتارهاي ما تابع افكار و احساساتمان هستند، اما بسياري افراد مي‌توانند و قادر هستند احساساتشان را كنترل كنند تا تاثير چنداني بر رفتارهاي لحظه‌اي و آني آنها نداشته باشد. گروهي هم قادر به اين كار نيستند و از رفتارشان مي‌توان حدس زد چه احساسي دارند.

در زندگي خانوادگي شايد خانم‌ها در بسياري از موارد دليل برخي از رفتارهاي آقايان را در نيابند. آنها در شرايطي بسيار مهربان هستند و گاهي نيز بنا به مصلحت سخنان خوشحال كننده مي‌زنند. گاهي به قدري عصباني هستند و حرفهايي مي‌زنند كه شايد ما تا به حال فكرش را هم نمي‌كرده‌ايم.

شايد گاهي اوقات دچار سردرگمي‌شويم كه رفتارهاي آنها چه مبنايي دارد اما بهتر است قبل از هر چيز آنها را درك كنيم و براي درك بهتر و عميق‌تر نيز بايد اطلاعات خود را در مورد آنچه احساس بهتري به آنها مي‌دهد افزايش دهيم، البته احساس بهتري نسبت به خودشان.

فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللّه

و زنان صالح، زنانى هستند كه متواضع وفرمانبردارند، و در غیاب (همسر خود،) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقى كه خدا براى آنان قرار داده، حفظ مى ‏كنند.نساء -34

هر زنی در فکر این است که قلب شوهرش را تسخیر کند، او را عشق و شیدای خود بگرداند، از این رو تمامی کوشش خود را برای رسیدن به این هدف مبذول می دارد؛ گاهی اوقات به نتیجه نمی رسد و ناامید می شود! حتی گاهی نتیجه ی عکس می گیرد، یعنی آن که با زحمات ها و گذشت و ایثار های فراوان، نه آن که همسرش به او نزدیک نشده بلکه نسبت به او سردتر شده است. در این حالت ضمن گیج شدن، از او ناامید شده و از همسرش طلاق عاطفی می گیرد! چرا این گونه شده است؟ چرا قلب همسرش را جذب نکرده، بلکه از دست داده است؟

پاسخ این پرسش ها یک کلمه است؛ به همسرش "احترام" نگذاشته است. این پاسخ بیشتر تعجب زن را بر می انگیزد! و می گوید: آقا من خیلی به شوهرم احترام گذاشتم ولی او لیاقت نداشته است! این خانم درست می گوید ولی با عدم توجه به روحیه ی مرد، با انجام بعضی از کارها تمام زحمات خودش را از بین برده است.

سعی شده در این نوشته "احترام گذاشتن به مرد" را در حد امکان تبین شود تا اولاً باور کنید که تنها و بهترین و سریع ترین راه جذب مردان "احترام گذاشتن به مرد" است ثانیاً چگونگی احترام به مرد را بیاموزید. با پیگیری این نوشته ها و عمل به آن ها قلب همسرتان را تسخیر نمایید.

شاید تعریف هر کسی از خوشبختی با دیگری فرق داشته باشد اما با این وجود همه باور داریم که آرامش توام با شادی عین خوشبختی است. و این خوشبختی حاصل نمی شود مگر در سایه همراهی که درونی آرام و ظاهری شاد داشته باشد. و هیچ کس در زندگی همراه تر از همسر نیست و نباید باشد.

همسری که آرام باشد و زندگی را با اضطراب های بیهوده، پر از غم و اندوه نکند... همسری که بتواند احساساتش را مدیریت کند و همیشه اسیر احساسات و هیجانات منفی نباشد.

چنین همسری شاید مومن هم نباشد شاید...

واقعیت این است که دو دلیل اصلی برای طلاق زوج ها وجود دارد. اشتباه در انتخاب و اشتباه در زندگی کردن. بنابراین شما که در آغاز راه هستید، اگر انتخاب درستی داشته اید می توانید مطمئن باشید که 50درصد ماجرا حل شده اما 50درصد دیگر به شیوه زندگی شما برمی گردد که تعیین می کند زوج خوشبختی خواهید بود یا خدای نکرده زندگی تان به بن بست می رسد.
زن و شوهرهایی که کارشان به جدایی می کشد معمولا دچار این مشکلات هستند:

 خسته و کلافه از گرمای هوا، وارد خانه شد. چادرش را دم در رها کرد و مقنعه اش را در مسیر اتاق از سرش کشید؛ مانتواش را با حرص درآورد و روی تخت رها کرد.
روز خوبی نداشت، گرما از یک طرف امانش را بریده بود و خستگی و دوندگی بی نتیجه از یک طرف. لبه تخت نشست و دستانش را روی صورت گر گرفته اش گذاشت و چند نفس عمیق کشید؛ هنوز با آرامش فاصله داشت. زیر لب غر زد: خدایا! آخه این انصافه؟ تو این گرما... با چادر... با اینهمه سختی... اون وقت دیگران... اه... اصلاً چرا من باید دختر باشم؟!

 دلش پر بود، خیلی پر...
بلند شد تا آبی به دست و صورتش بزند، شاید از حرارتش کم شود.

مشت دوم آب را که به صورتش زد ...

رسیدن کارت دعوتی از طرف یکی از دوستان ... به یک مهمانی دعوت شده بودم...

از شکل و شمایل و تجملات کارتش معلومه چه قدر برای تدارکات و ظواهر میهمانی هزینه کرده اند و می تواند حسابی به آدم خوش بگذرد ...

روز موعود فرا رسید و من هم آماده برای حضور در میهمانی ... تا دم در مجلس رسیدم دیدم بله ...

یکی از سختترین کارها، برای بسیاری از ما، درخواست چیزی از دیگران است، آنقدر گاهی این درخواست ها سخت می شوند که حتی حاضر نیستیم از پدر و مادرمان هم، ‌چیزی طلب کنیم، چرا که یک حس منفی ناتوانی به ما دست می دهد، که از برآوردن نیاز خود عاجزیم.

و این حس  واقعا عذاب آور است، چرا که ما خودمان شاهد هستیم که وقتی کسی مرتبا از ما چیزی میخواهد ، به طور مکرر پول قرض می خواهد، یا مدام از وقت و انرژی ما  مطالبه دارد، و هر خواسته دیگری به مرور زمان ارزش و اعتبار آن شخص برای ما زیر سوال می رود، دیگر  احترام سابق را برای او قائل نیستیم  و این یک واکنش ناخودآگاه است.

به همین خاطر خداوند متعال ما را از درخواست از دیگران و زیر پا گذاشتن عزّت نفسمان بر حذر داشته است،

بحار الأنوار: قالَ النبیُّ صلى الله علیه و آله یَوما لِأصحابِهِ: تُبایِعونی على أن لا تَسألُوا الناسَ شَیئا ، فكانَ بعدَ ذلك تَقَعُ المِخْصَرَةُ مِن یَدِ أحَدِهِم فَیَنزِلُ لَها، و لا یَقولُ لأحَدٍ: ناوِلْنِیها .( بحار الأنوار: 96/158/37)؛

بحار الأنوار: روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله به اصحاب خود فرمود: با من بیعت كنید بر این كه چیزى از مردم نخواهید. از آن پس، اگر چوبدست كسى از دستش مى افتاد، خودش [از مركب] پیاده مى شد و آن را بر مى داشت و به كسى نمى گفت: آن را به من بده.

(البته این ها به معنی این نیست که اگر کسی چیزی از ما خواست دریغ کنیم، این هشدار برای این است که بیاموزیم عزّت نفسمان را به هر قیمتی حفظ کنیم.)

عجب صفایی دارد ... چه لذتی دارد .... خدای من چرا تا به حال این حالت را تجربه نکرده بودم...

از چه سخن می گویم؟!!

از آغوش گرم و با محبت مهربان ترین مهربانان ....

شما تا  حالا گرمای آغوشش را احساس کرده اید؟!

شاید با خودت بگویی ای بابا! ما کجا و آغوش گرم او کجا؟!

انقدر در لجن زار گناه و عصیان و گرفتاری های دنیا از مال حرامش بگو تا ربا و چشم چرانی و رفیق بازی و پارتی های شبانه و.... غرق شده ام که فکر نکنم به من نگاه هم بکند، چه برسد به اینکه من را در آغوش بگیرد!

مگه برای منه گنهکار راهی برای برگشت وجود دارد؟!

اگر از این دسته افراد هستی و ناامیدی از بخشش و غفران، بهت پیشنهاد می کنم امروز که روز اول ماه رمضان است، روی یک آیه متمرکز شو، باور کن خیلی شارژت می کند.... آیه 53 زمر

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

بگو: «اى بندگان من- كه بر خویشتن زیاده ‏روى روا داشته‏اید- از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را مى ‏آمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است.

آیه ای سرشار از عشق و امید و زندگی ...

کلامی مملو از آرامش ....

با لحنی آکنده از لطف و محبت، آغوش ‍رحمتش را به روی همه، باز هم تأکید می کنم بر روی همه ی بندگانش (مخصوصاً من و تویی که شاید تا به الان با رفتارهایمان به خودمان ستم کرده ایم؟)  باز کرده؛ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ و فرمانی می دهد که با دیدن این فرمان، از خجالت و شرمساری آب شدن جا دارد ... عفو و بخشش از گناهان.... لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا  (تفسیر نمونه، جلد 19، صفحه 499)

بله! دوست خوبم این آیه در حقیقت یک نسخه ی شفا بخشی است برای بسیاری از ناامیدی های موجودی که بر زندگی من و تو ، چون کابوسی وحشتناک سایه انداخته و سدی ایجاد کرده تا راه برگشت را بر روی خود بسته ببینیم و بگوییم توبه کردن چه سود؟! راه برگشتی وجود ندارد!!

کابوسی که مثل یک زنجیری کلفت، دست و پای ما را گرفته و زمزمه وار می گوید: تو رنگ گناه پیدا کرده ای، رنگی ثابت و تغییرناپذیر! دیگر بازگشتی برایت وجود ندارد .... پس هر چه بیشتر در این لجنزار فرو برو ... دیگر آب از سرت گذشته است ....

این نسخه به ما یادآوری می کند که از طریق توبه و طلب بخشش واقعی از خداوند می توان وجود آلوده و گل آلود خود را با دریای زلال و پاک رحمت خداوند گره بزنیم.

مطمئن باشیم اگر خودمان را به آغوش پر مهر و رحمت این دریای کریم و مهربان بیاندازیم ما را که پس نمی زند هیچ، با آغوش باز پذیرایمان خواهد بود.

مهربان بی همتا با انواع لطایف بیان ما بنده های مجرم و گناهکار را به سوی خدا دعوت می کند و به ما قول می دهد که با توبه می توانیم سیاهی و تیرگی گناه  را از زندگی گذشته خود به کلی جدا کنیم. (تفسیر نمونه، جلد 19، صفحه 505 و 506)

امیدوارم که در این ایام پر نور و برکت ماه رمضان، مخصوصاً سحرهای با صفایش، بتوانیم حداقل هم که شده خود را به  ساحلدریای رحمت و غفران الهی برسانیم و از نسیم زندگی بخشش، زندگی جدیدی را رقم بزنیم!! 

فکر می کنید با رسیدن به آغوش این مهربان بی همتا چه احساسی خواهید داشت و  چه تغییری را در زندگی خواهید دید؟

اصلاً تا به حال چنین تجربه ای را داشته اید؟

ناخواسته صدا نکنید. بودن مرا هم مثل شما، خدا خواسته است.

خوب به صدای اولین ضرباهنگ قلب کوچک این نوزاد که ناخواسته‌اش می‌خوانی گوش دهید. چه فرقی می‌کند منتظرش بوده‌ای یا نه؟! به قول قدیمی‌ها هر آن کس که دندان دهد نان دهد و هرکه به جانی ارزد به نانی ارزد. پس حالا که خدا شما را شایسته دیده است تا سرپرستی روحی پاک را در جسم نوزادی ناتوان به شما بسپارد، برخیزید و فکرتان را کمی تازه‌تر کنید و به دورو بر خود نگاهی بیندازید. حتما برای پذیرایی از این مسافر در راه چیزهایی پیدا می‌شود.

در مقاله قبل با عنوان “خورشید فروزانی که از پس ابرها بر من حیات می بخشد” تا حدودی به این سوال که امام غایب چه اثر و فایده ای برای ما دارد پاسخ داده شد، و از واسطه فیض بودن امام معصوم که یکی از آثار وجودی امام است صحبت شد. از دیگر آثار وجودی امام هدایت باطنی است، گر چه هدایت باطنی شاخه ای از همان وساطت در فیض است اما به خاطر جایگاه والایی که دارد به طور مستقل به آن می پردازیم.

 هدایت اشرف مخلوقات

قبل از هر چیز باید گفت، هدایت انسان دو رتبه دارد:

زنون حکیم، مردی را بر ساحل دریا اندوهگین دید که بر دنیا غم می خورد حکیم به او گفت: بر دنیا غم مخور، اگر در نهایت توانگری در کشتی بودی و کشتی ات در دریا شکسته بود و در حال غرق شدن بودی، آیا نهایت آرزوی تو این نبودکه نجات یابی به قیمت از دست دادن تمام دارائیت؟ گفت: آری، پس به او گفت: اگر بر دنیا فرمانروایی داشتی و همه افراد پیرامونت قصد کشتن تو را داشتند آیا آرزوی تو نجات یافتن از دست آنان نبود حتی به بهای از دست دادن هر آنچه داری؟ گفت: آری، گفت اکنون گمان بر تو همان توانگر هستی و اینک همان پادشاه که ثروت و قدرت را از دست داده ای ولی جانت را به سلامت حفظ کرده ای. مرد به سخن او آرام گرفت.

عوامل شادی آفرین :

خبر تکان دهنده ای بود .هر چند اینقدر این روزها از کشته شدن زنان و بچه ها در مناطق مختلف دنیا می شنویم که حساسیت مان مانند قبل نیست اما این خبر دل خیلی ها را به درد آورد. پیدا شدن پیکر 175 تن از شهدای هشت سال دفاع مقدس که با دستان بسته به شهادت رسیده اند و دست وپای شان را با سیم بسته بودند ، چیزی بود که قبل از بیان در اخبار سراسری در شبکه های اجتماعی دست به دست چرخید و بعد از اینهمه سال خاطره ی جوان هایی دوباره زنده شد که نوع جوانی کردن شان این روزها شبیه افسانه است.
اولین بار که این خبر را شنیدم آرزو کردم والدین شان نباشند تا بفهمند فرزندشان چه لحظاتی را گذرانده تا به شهادت برسد .خیلی از آنها سالها فکر می کردند شاید فرزندی که با دستان بسته زنده به گور شده ، اسیر باشد و برگردد و برایش خیابان چراغانی کنند اما واقعیت چیز دیگری بود....خدا به آنها صبر دهد.

وقتی در مورد این خبر مطالعه می کردم در جایی خواندم:
درصد شهدا در گروه سنی 16 تا 20 سال، 30 درصد در گروه سنی 21 تا 25 سال ، 8 درصد در گروه سنی 26 تا 30 سال و مابقی شهدا در سایر گروههای سنی قرار دارند. تمام این اعداد و ارقام در یک جمله یعنی شهدایی که در هشت سال دفاع مقدس از کشور ما دفاع کردند در گوه سنی جوان بودند. اگر حمله ی عراق به ایران حالا و در دهه ی نود اتفاق می افتاد ، من و هم نسلان من چگونه از کشورمان و ارزش هایمان دفاع می کردیم؟ جوانان نسل کلیک و تب لت و کلاس کنکور می توانند اگر لازم شد ، در اوج جوانی و رویاهای دور و دراز لباس خاکی بپوشند و راهی مرزهایی شوند که شاید در انتها به شدید ترین شکل ممکن به شهادت برسند؟

هر چند سن کم من در سال های جنگ باعث می شود خاطرات زیادی از آن روزها و حال و هوای جوانی کردن زمانی که دشمن تا مرزهایت آمده ، به یاد نیاورم اما می دانم برادرهایم همان ها که هشت سال ایستادگی کردند تا امروز ایران ، ایران باشد ، می توانستند درس بخوانند و وارد دانشگاه شوند ، یا بعد از اتمام دانشگاه به دنبال یک شغل پر درامد باشند ، ازدواج کنند و بزرگ کردن فرزندانشان را ببینند. اما آن زمان شرایط اینگونه ایجاب می کرد.  مادری که پوتین تنها فرزند پسرش را برایش جفت می کرد و همسری که در انتظار تولد فرزندی بود و شوهرش را از زیر قرآن رد می کرد هر دو می دانستند شاید این دیدار آخر باشد اما جنگ است و انجام فریضه و گاهی باید گذشت حتی از عزیز ترین ها! چقدر ما هم این روزها می توانیم بگذریم؟

چیزی که به بهانه ی بازگشت این 175 غواص ذهن مرا مشغول کرده است ، سوالی است که دوست دارم از تمام جوانان بپرسم. یک دوربین و یک میکروفن بر دارم و به خیابان بروم و جواب های شان را ثبت کنم. دوست دارم به آنها بگویم امروز ، روز ولادت حضرت علی اکبر است و به همین خاطر روز جوان نامگذاری شده ، شما به عنوان یک جوان ایرانی ، اگر لازم باشد روزی روزگاری مقابل دشمن بایستید ، چه می کنید؟ اگر صبح وقتی از خواب بیدار می شوید بفهمید به یکی از مرزهای شما تعدی کرده اند ، چه عکس العملی نشان می دهید؟ دوست دارم از آنها بپرسم چقدر از جوان های سال های جنگ می دانید؟ بروم و از آنها بپرسم شهید وزوایی را می شناسید؟می دانید اگر مقاومت افسانه ای او و گردان حبیب ابن مظاهر نبود ، دشمن با پاتک خود باعث می شد دیگر فتح خرمشهری در کار نباشد؟

اما حالا نه دوربینی در کار است و نه میکروفنی تنها یک سوال و جواب های شما که در قسمت نظرات ما را همراهی می کنید. اگر دوباره ایران به حضور شما جوانان نیاز داشته باشد ، شما چه می کنید؟

 ا داودی