پاسخ علامه جعفری به "چرا اسلام درباره محرم و نامحرم سختگیری می‌كند؟"(حتما بخوانید!)

 
حرف بسیار ظریفی از علامه محمدتقی جعفری نقل كرده‌اند كه كسی از ایشان سوال كرده بود: چرا اسلام تا این حد در مسئلهٔ محرم و نامحرم سختگیری می‌كند؟! مرحوم علامه لبخندی زده بودند و فرموده بودند چون در ازدواج و در رابطهٔ زناشویی اتفاق بزرگی می‌افتد كه بزرگ‌ترین اتفاق عالم است و آن تولد یك انسان است. تمام دین برای كمال یافتن همین انسان است. همهٔ عالم برای متكامل شدن این انسان، دست به دست هم داده‌اند. اگر كوچك‌ترین صدمه‌ای به این انسان برسد عرش خدا می‌لرزد. آبروی این انسان مومن از حرمت كعبه بیشتر می‌شود.

هر وقت از کسی بپرسید که چرا می خواهد ازدواج کند، لیستی از نیازها، خواسته ها و تمایلاتش را برای شما ردیف می کند. می خواهم کسی را داشته باشم که در کنارش احساس آرامش کنم. می خواهم یک نفر باشد که تا آخر عمر در کنار من بماند...

حال تصور کنید که دو نفر با کوله باری از نیازها، تمایلات و آرزوهای عموما خودمحورانه، تصمیم می گیرند که با هم ازدواج کنند. از زمانی که دوران پر زرق و برق اولیه ازدواج بگذرد و زندگی وارد روال اصلی و واقعی خود شود، مشکلات یکی یکی خودشان را نشان می دهند.
در واقع از اینجای زندگی است که شما با کسی مواجه می شوید که برای رساندن شما به آرامش و ارضای نیازهای تان با شما ازدواج نکرده بلکه او نیز مانند شما برای پر کردن بسیاری از خلأهای شخصی خود با شما ازدواج کرده است. شاید یکی از مهمترین تکالیفی که در سال های اول ازدواج در مقابل زن و شوهرها وجود دارد، همین باشد که توقعات خود از همسر را به شکل واقع بینانه ای مدیریت کنند...

یکی از مسائلی که امروزه و به ویژه در میان جوانان ما فراوان یافت شده بحث ها و گفتمان هایی است که حول محور موضوعات گوناگونی از جمله؛ دین، اقتصاد، سیاست، ورزش و ... شکل می گیرد.

عشق موضوع ساده ای است؛غیر از این است؟شما افراد خانواده و دوستان تان را دوست دارید آنها متقابلا شما را دوست دارند.برای خود یک شریک زندگی پیدا می کنید که به او عشق می ورزید او هم عاشقانه شما را دوست دارد.کار به خصوصی نمی کنید، عشق خود به خود اتفاق می افتد.

در مقدمه کتاب می خوانیم: عشق موضوعی است که همیشه با احساس رضایت توأم است و این همان چیزی است که ما اغلب در زندگی انتظارش را می کشیم و باید هم این گونه باشد، این هدفی والاست... همه چیز در این خلاصه می شود که روابطی قوی و عاشقانه داشته باشیم که در تمام مدت عمرمان هم چنان قدرتمند باقی بماند. ما باید با کسانی معاشرت کنیم که ما را شاد کنند و از مصاحبت با ما لذت ببرند. همه چیز به عشق ختم می شود. یک کلمه ی سه حرفی که بیشترین اشعار، حکایت ها و گفته ها در مدح آن نوشته شده است. با خواندن این کتاب متوجه می شوید، موضوع به مراتب پیچیده تر از این حرف  ها است.

وقتی دعوا می کنیم کاملا جدی هستیم و هدف خاصی مثل اثبات درستی رای خودمان ، یا جلب توجه طرف مقابل به چیزی را ،دنبال می کنیم لذا توجه کردن به امر مدیریت در چنین شرایطی، چندان منطقی تلقی نمی شود بلکه به نظر می آید مدیریت دعوا تنها یک شعار کلیشه ای و غیر عملی است ،زیرا مدیریت، احتیاج به قدرت کنترل و تسلط بر اوضاع دارد که در دعوا موجود نیست اما در واقعیت،مدیریت دعوا کاملا کاربردی است و در دعواهای ما بدون آنکه به آن توجهی آگاهانه داشته باشیم اتفاق می افتد. همه ی ما مدیریت دعوا را تا حدودی بلدیم و از آن استفاده می کنیم در غیر این صورت ،یک دعوای ساده هم یک فاجعه می آفرید.همانوقتی که در استفاده از واژه ها احتیاط می کنیم تا واژه ای به کار نبریم که بعدا از آن، بر علیه ما استفاده شود و یا بیش از حدی که مورد نظر است به طرف مقابل فشار بیاورد...،در حال مدیریت دعوا هستیم.

اما این مدیریت اغلب ضعیف و ناشیانه است .می توانیم با به دست آوردن آگاهی های بیشتر این مدیریت را ارتقاء کیفی دهیم.

شاید فکر کنید بهتر بود پیشنهاد می دادیم که اصلا دعوا نکنید و انرژی کلاممان  را حول محوری خرج می کردیم که راههای پیشگیری از دعوا را ارائه دهد.

البته این کار را هم کرده ایم و در مقالات قبل به طرح این گونه مسائل پرداخته ایم .اما در این مقاله با نگاهی واقع بینانه به روابط همسران، قصد داریم با ارائه ی راهکارهایی به جهت رسیدن به مهارت مدیریت دعوا، از خطرات ناشی از دعواهای خانوادگی بکاهیم.این،درست مثل این است که بگوییم تا قبل از آنکه بتوانید به طور کامل خطر زلزله را مهار کنید ،فعلا راههای امداد و نجات در حین زلزله را بیاموزید و به کار بندید.

به مرور از دعواهای گذشته خود درس بگیرید تا بدانید چه نوعی از گفتارها و رفتارهایتان موجب دعوا می شود تا در برخوردهای بعدی آن را لحاظ کنید.

وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنهِِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلَاحًا یُوَفِّقِ اللَّهُ بَیْنهَُمَا  إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلِیمًا خَبِیرًا

واگر از جدایى و شكاف میان آن دو (همسر) بیم داشته باشید، یك داور از خانواده شوهر، و یك داور از خانواده زن انتخاب كنید (تا به كار آنان رسیدگى كنند). اگر این دو داور، تصمیم به اصلاح داشته باشند، خداوند به توافق آنها كمك مى‏كند زیرا خداوند، دانا و آگاه است (و از نیات همه، با خبر است). (نساء،35)

دو نفر (زن ومرد ) پس از مدتها تحقیق وبررسی وگفتگو با یکدیگر ، به این نتیجه می رسند که آنها در 80 ـ60 در صد با یکدیگر توافق دارند لذا تصمیم می گیرند که با هم تشکیل زندگی مشترک دهند .

آنها با تصور این که در تحقیق دقت کرده اند و در بیشتر مطالب نیز با هم توافق دارند ، انتظار یک زندگی شیرین ولذت بخش را دارند !! البته انشاالله زندگی شیرین و لذت بخش خواهند داشت ؛ ولی نکته اینجاست که همین دو زوج خوشبخت نیز حتماً گاهی با یکدیگر نزاع خواهند کرد !! واین نزاع ها در سال های اول زندگی بیشتر خواهد بود.

 شاید پرسشی مطرح شودکه چگونه زوجی که با تحقیق کامل وتوافق نسبی با یکدیگر، زندگی زناشویی را آغاز نموده اند ممکن است با هم نزاع ودعوا کنند ؟!!! علل عمده  دعوا ونزاع زوج های جوان در ابتدای زندگی شان از این قرار  می باشد : 

زندگی چیزی نیست كه سر طاقچه عادت از یاد من و تو برود ؟ می‌پرسید چرا ؟ خوب معلوم است. البته كه زندگی آنقدر منفعل و فراموش شدنی نیست. زندگی پیوسته برای ما مساله طرح می‌كند یكی از دیگری سخت‌تر و ما باید آن را حل كنیم. چنین موجود مساله‌سازی را چطور می‌شود سر طاقچه عادت فراموش كرد؟

اغلب مشكلات زندگی زوج های جوان به علت عدم تجربه و اطلاعات كافی از نحوه كنترل زندگی مشترك می باشد و این كه دختر و پسر جوان نیاموخته اند چگونه همسرداری كنند و چگونه بر مشكلات پیش آمده غالب شوند یا چگونه ایجاد علاقه كنند!

برای هر كاری "داشتن تجربه" و "راهنمایی شدن" مهم ترین ملزوماتی است كه موجب رسیدن به نتایج مطلوب در آن كار می شود و عدم آگاهی و نداشتن راهنمای مناسب هم متقابلا بزرگ ترین  ضربه ای است كه می توان بر پیكره اهداف خود وارد كرد.

 ما نه به دعواهای همیشگی عادت می‌كنیم نه به رنجش‌هایی كه ته دلمان را می‌آزارد. نه به از دست دادن عزیزانمان عادت می‌كنیم نه به موقعیت‌های ناهنجاری كه ناخواسته برایمان پیش می‌آید تنها چیزی كه وجود دارد اعتقاد به رفع این مشكلات با توكل به خدا و همكاری خانواده است. این مسائل همیشه در زندگی وجود دارد و وقتی شما و همسرتان با موقعیت دشواری مواجه می‌شوید و درصدد حل آن برمی‌آیید، می‌توانید با طرح مساله آن را حل كنید. فرآیند طراحی، به هنگام رویارو شدن با تعارض، نگرش‌های من برای خودم اهمیت قائل هستم و من برای تو اهمیت قائل هستم را در رفتار‌های شما به كار می‌گیرد...

از چه راه هایی احساس عشق به شما دست می دهد و چگونه از دیگران قدردانی می کنید؟ اگر از نخستین زبان عشق تان آگاهی ندارید می توانید آن را کشف کنید.

صحبت کردن با زبان عشق یکدیگر این احساس را در ما ایجاد می کند که ما را دوست دارند، از ما مواظبت می کنند و ما را درک می کنند و همین احساس سبب به وجود آمدن روابط عاطفی قوی می گردد. بدون درک زبان عشقِ فردی که دوستش داریم نمی توانیم با او ارتباطی قوی و عاطفی برقرار کنیم. ممکن است تلاش های زیادی برای ایجاد ارتباط بکنیم اما در حقیقت راه را درست نرفته ایم. هر کدام از ما یکی از پنج زبان عشق، زبان اصلی ما است. با این زبان است که می توانیم احساساتمان را به خوبی بیان کنیم.

از چه راه هایی می توانید زبان عشق نخستینِ خودتان را تشخیص دهید؟

اگر از زبان عشق نخستین تان آگاهی ندارید از راه های زیر می توانید زبان های عشق خود را کشف کنید:

1. رفتار خود را مورد مشاهده قرار دهید
عمدتاً از چه راه هایی احساس عشق به شما دست می دهد و چگونه از دیگران قدردانی می کنید؟ دائماً برای تشویق دیگران از واژه های تأییدی استفاده می کنید ، این احتمال وجود دارد که زبان عشق اصلی شما واژه های تأییدی باشد . وقتی دوست دارید افراد مورد علاقه خودتان را در آغوش بگیرید ، آن ها را نوازش کنید ، یا ماساژ دهید ( تماس بدنی). اگر دائماً ، چه در موقعیت های خاص و چه در موقعیت های دیگر به دیگران کادو می دهید، احتمال دارد زبان عشق شما دریافت هدیه باشد. اگر شما افراد را برای شام یا ناهار دعوت می کنید یا با دیگران قرار می گذارید که به منزلتان بیایند و از آن ها پذیرایی می کنید( صرف وقت مفید) اگر بدون تقاضای دیگران خدمتی به آن ها می کنید احتمالاً زبان عشق نخستین شما  خدمت و سرویس دهی است.

2. دقت کنید که شما از دیگران چه درخواست هایی دارید
گام دوم آن است که ببینید از دیگران چه درخواست هایی دارید. مثلاً ...